Σ' ευχαριστώ, γιαγιά.

Πώς μπορεί μία πεταλούδα στον κήπο να μας οδηγήσει σε νέες γνώσεις; Πώς μπορεί η φρεσκοστυμμένη πορτοκαλάδα που προσφέρει η γιαγιά στην εγγονούλα της να ηρεμήσει την ψυχή της;

Οι γλυκές γιαγιάδες είναι γεμάτες εμπειρία και γνώσεις, που μπορούν με πάρα πολύ όμορφο τρόπο να τις μεταφέρουν στα μικρά μας. Η γιαγιά Πέρη μαθαίνει στην μικρή Βαλέρια ότι η διατροφή και η ενυδάτωση είναι τόσο σημαντικές, εξηγώντας της πως και τα λουλούδια χρειάζονται τροφή και νεράκι για να μεγαλώσουν και να ανθίσουν. Και όταν μικρή Βαλέρια στεναχωριέται γιατί όλα αυτά της τα διδάσκει η γιαγιά της και όχι μανούλα της, τότε η γιαγιά με λόγια σαν βάλσαμο της εξηγεί ότι η μαμά πηγαίνει στη δουλειά της για να μη λείψει τίποτα από την μικρή της. Χρησιμοποιεί μάλιστα έναν πολύ αγαπημένο μύθο! 

Μια γροθιά στο στομάχι μου έδωσε πρόσφατα το βιβλίο «Σ’ ευχαριστώ, γιαγιά» σε κείμενο της Σούλας Τσιάτσιου και εικονογράφηση της Κατερίνας Χαδουλού απο τις εκδόσεις Άγκυρα.

Οι περισσότεροι γονείς και κυρίως οι μαμάδες, νιώθουμε απίστευτες ενοχές που αφήνουμε τα παιδιά είτε στο σπίτι είτε σε παιδικούς ή βρεφικούς σταθμούς για να επιστρέψουμε στην εργασία μας. Πολλές φορές το ρόλο του φροντιστή καλούνται τον διαδραματίσουν οι γιαγιάδες, οι οποίες φυσικά λατρεύουν τα παιδιά μας, δεν είναι βέβαια το ίδιο για εκείνα όπως θα ήταν η καθημερινή παρουσία της μητέρας στο σπίτι. Είναι όμως εξαιρετικά παρήγορο να γνωρίζεις ότι ο άνθρωπος που εμπιστεύεσαι το μεγάλωμα των παιδιών σου είναι ίδια σου η μητέρα ή η μητέρα του μπαμπά, ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη, διπλή αγάπη, για να την χαρίσει απλόχερα στα παιδιά σου. 

Τις άγιες λοιπόν αυτές ημέρες, ας αγκαλιάσουμε τις γιαγιάδες των παιδιών, αλλά και τις δικές μας κι ας τους δείξουμε την ευγνωμοσύνη που τους αξίζει! 

Προτείνεται για ηλικίες από πέντε ετών.

Απαγορεύεται η χρήση μέρους ή ολόκληρου του κειμένου χωρίς την άδεια της συγγραφέως και αναφορά σε αυτήν.