Γιατί επέλεξα να μην δημοσιεύω τα πρόσωπα των ανηλίκων παιδιών μου στα κοινωνικά δίκτυα.

Την τελευταία δεκαετία παρουσιάστηκε τρομερή έκρηξη στην εμφάνιση και χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δεν υπάρχει ενήλικας που να μη χρησιμοποιεί έστω και μια από αυτές τις πλατφόρμες. Η κοινωνικότητα μας τείνει να εξαρτάται από τις αποδόσεις των λογαριασμών μας, τα νούμερα, τα follows και τα likes. Στο παιχνίδι αυτό, συμπεριλαμβάνουμε τη χαρά, τη λύπη, την αγωνία και τον προβληματισμό μας. Έχουμε βρει λύσεις, βοήθεια, φίλους, αλλά και τον μπελά μας. Δημοσιεύουμε κείμενα, βίντεο και φωτογραφίες. Η προσωπική μας ζωή ηθελημένα γίνεται ορατή σαν σε γιγαντοοθόνη σε πλατεία της πόλης μας, της χώρας, του κόσμου όλου.


Θεωρούμε ότι τοποθετώντας δικλείδες ασφαλείας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ελέγχουμε το κοινό στο οποίο είναι ορατά, αυτά τα οποία αναρτούμε, ότι περιορίζουμε δηλαδή τη διασπορά και την έκθεση των δημοσιεύσεων μας. Έχουμε όμως διαβάσει τους όρους χρήσης κάθε μίας από αυτές τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες; Γνωρίζουμε ότι κάλλιστα µπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτά τα δικά μας δεδομένα και ότι μπορούν να προωθηθούν σε τρίτους και σε ποιους τρίτους µπορεί να γίνει αυτό; Από τους όρους χρήσης του Facebook: «Κοινοποιούμε πληροφορίες σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο εσωτερικά στις Εταιρείες του Facebook όσο και εξωτερικά στους συνεργάτες μας και σε εκείνους με τους οποίους συνδέεστε και στους οποίους κοινοποιείτε περιεχόμενο σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με την παρούσα πολιτική.» (https://m.facebook.com/privacy/explanation)


Πρέπει πάντα να μιλάμε για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Πώς ένα μικρό παιδί είναι δυνατό να το έχει αυτό; Ό,τι ανεβαίνει στο διαδίκτυο δεν χάνεται πότε! Τα ψηφιακά του ίχνη θα υπάρχουν για πάντα. Ανεβάζοντας μια αθώα φωτογραφία του παιδιού μας που είναι μωρό σήμερα, μια ακόμη όταν ξεκινήσει το σχολείο, άλλη μια από κάποια δραστηριότητα κλπ., δημιουργούμε στο διηνεκές ένα ψηφιακό άλμπουμ του παιδιού, που αργότερα θα συνδεθεί με μια φωτογραφία αποφοίτησης, γάμου κλπ. Τίποτα δεν χάνεται και όλα είναι εν δυνάμει στοιχεία που μπορεί να βλάψουν με τον οποιονδήποτε τρόπο έναν άνθρωπο. Όλα ξεκινάνε με την καλή μας πρόθεση.


Επιπλέον, δεν είναι πάντα ο παιδεραστής ή ο κακόβουλος που θα πρέπει να μας απασχολούν. Φυσικά και υπάρχουν πολλά άρρωστα μυαλά στον πραγματικό και τον ψηφιακό κόσμο που λυμαίνονται οτιδήποτε μπορεί να ανοίξει τις ορέξεις παιδεραστών ή εκείνων που ασχολούνται με το grooming, την ηλεκτρονική δηλαδή αποπλάνηση των ανηλίκων με σκοπό την σεξουαλική τους κακοποίηση. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο της ανάρτησης μια ατυχούς φωτογραφίας, που μπορεί να συνοδεύει το παιδί σε όλη του τη ζωή, η οποία ίσως αποτελέσει αφορμή για bullying αργότερα στο σχολείο. Πολλές φορές έχει συμβεί να «πειραχτεί» μια εικόνα μέσω ειδικών προγραμμάτων και να έχει οδηγήσει ακόμα και σε απόπειρα αυτοκτονίας. Και δεν χρειάζεται να πηγαίνει το μυαλό μας σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας ή σε ταινίες του Hollywood, τα ακούμε και τα διαβάζουμε πολύ συχνά.
Ένα ακόμα στοιχείο, που πολύ συχνά παραλείπεται να αναφερθεί, είναι η επισήμανση της τοποθεσίας που έχει τραβηχτεί μια φωτογραφία ή όταν αυτή ανεβαίνει σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Δίνοντας αυτήν την πληροφορία, είναι σαν να δημιουργούμε έναν ψηφιακό χάρτη γύρω από τον οποίο κινούμαστε. Αναφέρουμε την τοποθεσία του σχολείου των παιδιών μας, σε ποια πάρκα και πλατείες συχνάζουμε, πού πηγαίνουμε για φαγητό ή για τις αγορές μας. Εκείνος που έχει θέσει στόχο την εκτέλεση κάποιας αξιόποινης πράξης, σχετικά με τα ανήλικα παιδιά μας, θα βοηθηθεί τρομερά αν του έχουμε έτοιμο το πρόγραμμα ή τα σημεία που βρισκόμαστε συχνότερα. Μπορεί λοιπόν στις φωτογραφίες να μην φαίνονται πρόσωπα, δίνουμε όμως το στίγμα μας στο χάρτη, κάτι που είναι εξίσου επικίνδυνο.

Αν θέλουμε λοιπόν να μοιραζόμαστε τις όμορφες στιγμές με τα παιδιά μας υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι. Στοχευμένα προς συγκεκριμένους αποδέκτες. Εξάλλου, είμαστε σίγουροι ότι όλοι χαίρονται με τη χαρά μας ή ότι όλοι ενδιαφέρονται να παρακολουθούν τις προσωπικές-οικογενειακές μας στιγμές;






Απαγορεύεται η χρήση μέρους ή ολόκληρου του κειμένου χωρίς την άδεια της συγγραφέως και αναφορά σε αυτήν.

2 σχόλια

  1. Μόλις το διάβασα και μπορώ να σου πω πως συμφωνώ απόλυτα! Δεν προσθέτω κάτι άλλο, τα λόγια είναι περιττά!
    Μεγάλη προσοχή θέλει, γιατί οι καιροί πλέον είναι επικίνδυνοι ακόμα και σε μικρές πόλεις και χωριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ! Το κακό είναι πως αποκλείουμε την πιθανότητα να συμβεί και σε εμάς κάτι τέτοιο και δεν προστατεύουμε επαρκώς τα παιδιά μας.

      Διαγραφή