Αγαπημένα παιδικά βιβλία.

Έχουμε διαβάσει πολλά βιβλία, κυρίως τα υφασμάτινα ή αυτά με το χοντρό χαρτόνι, που αφορούν δηλαδή στη βρεφική ηλικία. Έχουν έρθει όμως στα χέρια μας και αλλά βιβλία, για μεγαλύτερα παιδιά, με κείμενο, σπουδαία εικονογράφηση και βαθύτερα νοήματα, κάτι που όμως δεν μας εμποδίζει να κοιτάξουμε τις εικόνες και να περιγράψουμε αυτό που υπάρχει εκεί, πέρα από την πρώτη ανάγνωση του βιβλίου.

Στη φάση αυτή της ηλικίας των παιδιών είναι δεδομένο πως περισσότερο ενθουσιάζομαι εγώ παρά εκείνα, καθώς δεν είναι ακόμα σε θέση να κατανοήσουν πλήρως το κείμενο ενός βιβλίου, παρά περισσότερο την εικονογράφηση του. Κι ευτυχώς οι εικόνες είναι τόσο περιγραφικές που δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να συνθέσει κι άλλα, διαφορετικά κείμενα μέσα από τη φαντασία του.

Ένα βιβλίο για δίδυμα αδέλφια το «Ο Σίμος, η Στέλλα και το φεγγάρι» της Emma Yarlett, από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Τα δίδυμα αδέλφια δεν έχουν τη διάθεση και την υπομονή να μοιραστούν και να συνεργαστούν σε τίποτα. Αυτός ο χαρακτήρας τους όμως πολύ συχνά τους βάζει σε μπελάδες. Το παραμύθι αυτό μας διδάσκει πως παρά τη διαφωνία και τις προσωπικές επιθυμίες, στις διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καλό είναι να ζητάμε βοήθεια, να επιδιώκουμε τη συνεργασία.

Επόμενο αγαπημένο μας είναι το «Ο δράκος μπουρμπουλήθρας» του Σπύρου Πετρουλάκη, σε εικονογράφηση της Μάρως Αλεξάνδρου, από τις εκδόσεις Μίνωας. Αυτό το βιβλίο μιλάει για τη διαφορετικότητα. Για έναν ξεχωριστό δράκο και τον φίλο του το Σωτήρη. Μας περιγράφει ότι το να είσαι διαφορετικός δεν είναι κάτι αρνητικό. Ο κάθε ένας είναι ξεχωριστός. Και πρέπει να έχουμε μεγάλο θάρρος κι ακόμα μεγαλύτερη καρδιά για να αναγνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τη διαφορετικότητα γύρω μας. Να την αγκαλιάσουμε και να δείξουμε πως όλοι είμαστε εδώ για κάποιο λόγο και η αξία όλων μας ανεξαιρέτως είναι δεδομένη.

Ένα ακόμα βιβλίο που αγαπήσαμε είναι το «Το κουνελάκι άκουγε» της Cori Doerrfeld, σε μετάφραση της Λύντη Γαλάτη, από τις εκδόσεις Διόπτρα. Αυτό το βιβλίο μας υπενθυμίζει πως πρέπει να ακούμε. Δεν χρειάζεται πάντα να μιλάμε, να απαντάμε, να δίνουμε λύσεις ή να παρηγορούμε. Το να ακούμε απλά είναι αρκετό. Είναι αρκετό να αφήσουμε το φίλο, το συγγενή, το συμμαθητή μας να μιλήσει, να βγάλει έξω αυτό που κρύβει στην ψυχή του. Και τότε όλα θα είναι καλύτερα. Οι απαντήσεις, οι λύσεις, η παρηγοριά, θα έλθουν μόνα τους. Αρκεί να ξέρουμε πραγματικά πως να ακούμε. Με την καρδιά κι όχι μόνο με τα αυτιά μας!

Κι αυτά είναι μόνο η αρχή! Η βιβλιοθήκη μας εμπλουτίζεται διαρκώς και θα ακολουθήσουν περισσότερες βιβλιοπαρουσιάσεις. Ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα βιβλία;

Υ.Γ. Το παρόν άρθρο ΔΕΝ είναι σε καμιά περίπτωση διαφημιστικό.

Απαγορεύεται η χρήση μέρους ή ολόκληρου του κειμένου χωρίς την άδεια της συγγραφέως και αναφορά σε αυτήν.