Έχουμε μάθει να παροτρύνουμε τους άλλους, πως αν δεν τους αρέσει κάτι πρέπει να προσπαθούν να το αλλάξουν: «Αν δεν σου αρέσει εκεί που βρίσκεσαι, μετακινήσου. Δεν είσαι δέντρο!» τους συμβουλεύουμε. Αν όμως είσαι σκιάχτρο τι μπορείς να κάνεις;
Στην ιστορία που διαβάσαμε με τα παιδιά και μας συγκίνησε πολύ, βιώνουμε το δράμα και τη λύτρωση ενός παραμελημένου σκιάχτρου. Ένα σκιάχτρο που για χρόνια ολόκληρα παρείχε τη βοήθεια του στην φύλαξη των αγροτικών εκτάσεων. Όμως παρά την τεράστια αυτή προσφορά του, πλέον βρίσκεται παρατημένο στις εκτάσεις αυτές, που παραμένουν για χρόνια ακαλλιέργητες.
Το μόνο του παράπονο είναι πως δεν ταξίδεψε. Πως παρά τα τόσα πλάσματα που γνώρισε στη ζωή του και τις αμέτρητες ιστορίες που του διηγήθηκαν, δεν βρήκε τη γαλήνη που θα του χάριζε η δική του ματιά, πέρα από τα βουνά που κοιτάζει ασταμάτητα εδώ και χρόνια.
Όταν όμως έχεις αληθινούς φίλους, όλα είναι δυνατά. Έτσι μια ομάδα πουλιών αποφάσισε να τον βοηθήσουν να πραγματοποιήσει το -κατά τα άλλα- τρελό όνειρο του!
Τι είναι αυτό που θα αντικρούσει με τα ψεύτικα από σημύδα μάτια του; Και τι είναι αυτό που θα του αλλάξει και θα δώσει νόημα στη ζωή του για πάντα;
Στο βιβλίο «Το σκιάχτρο που ήθελε να ταξιδέψει», σε κείμενο του Hubert Ben Kemoun και εικονογράφηση του Hervé Le Goff, από τις Εκδόσεις Ηλιβατον, μας κέρδισε και η έμμετρη απόδοση του αρχικού κειμένου από την Γεωργία Τσάκωνα.
Μια τρυφερή ιστορία για τον χρόνο που περνά, τη ζωή που αλλάζει, τη δύναμη της έγνοιας για τον άλλο. (Από το οπισθόφυλλο.)
Προτείνεται για παιδιά από 4 ετών.
Απαγορεύεται η χρήση μέρους ή ολόκληρου του κειμένου. Καθώς και των εικόνων χωρίς την άδεια της συγγραφέως και αναφορά σε αυτήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου